Weronika: W jakim języku mówisz do rodziców?
Helenka: Do mamy po polsku, a do taty po niemiecku. Tak było od zawsze.
Kasper: Ja do mamy po polsku, a do taty po fińsku.
POLECAMY
W.: Kasper, kiedy zorientowałeś się, że inne dzieci nie mówią w różnych językach do rodziców?
K.: Myślę, że mogłem mieć wtedy cztery lata.
W.: Helenko, w jakim języku myślisz i śnisz?
H.: W Polsce – po polsku, w Niemczech – po niemiecku. Ale to się czasem miesza. Liczę zawsze po polsku. Sny? Rzadko je pamiętam, więc nie wiem, w jakim są języku.
W.: Czy czasem mylą się wam języki?
K.: Tylko raz pomyliłem się i powiedziałem do taty coś po polsku.
H.: U mnie zdarza się częściej. Ale to nie problem – mama trochę rozumie po niemiecku.
W.: Który język znacie lepiej?
K.: Ja lepiej znam język polski, bo częściej go używam.
H.: Myślę, że znam obydwa języki tak samo dobrze. Chociaż moja starsza siostra uważa, że ładniej wyrażam się po polsku. Czasami rzeczywiście zdarza mi się nie znać albo zapomnieć jakiegoś niemieckiego słowa...
Pozostałe 80% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
