Jak przygotować dziecko na pierwsze kolonie?
Nim zaczniesz przygotowania do wyjazdu dziecka, koniecznie ustal dwie rzeczy:
- Czy dziecko chce jechać na kolonie bądź obóz?
- Jeśli wyraża taką chęć, to dokąd?
Te dwa aspekty są niezwykle ważne i to one decydują o przebiegu całej podróży i wyjazdu. Nie ma nic gorszego, niż zmuszanie dziecka do kolonii mówiąc: Zobaczysz, będzie fajnie, spodoba Ci się, podczas gdy dziecko nie jest na to gotowe psychicznie i emocjonalnie. Uwzględnij zatem opinie dziecka i jeśli woli zostać z Tobą, przełóż wyjazd na obóz na następny raz. W międzyczasie tłumacz dziecku, jak wyglądają takie kolonie i jakie korzyści może z nich czerpać.
W przypadku, gdy pociecha chce jechać na obóz, przeanalizujcie jej upodobania, hobby i oczekiwania. Być może jako pierwszy wybierzecie obóz harcerski albo sportowy, jednak dokładnie zapoznajcie się ofertę każdej wycieczki. Gdy uda Wam się dokonać wyboru, warto podjąć praktyczne przygotowania.
Chcesz wiedzieć więcej na temat komunikacji z dzieckiem? Sprawdź artykuł: Jak rozmawiać z dzieckiem o śmierci?
Pierwszy wyjazd dziecka na obóz – praktyczne działanie
Pakowanie jest podstawą każdego wyjazdu, jednak w tym wypadku nie wyręczaj dziecka z tych czynności. Spakujcie się wspólnie. Dzięki temu pociecha będzie wiedziała dokładnie, co ma w swoim bagażu i będzie mogła z tego umiejętnie korzystać. Jeśli chodzi o najpotrzebniejsze rzeczy – wszystko zależy od typu, rodzaju obozu i pory roku, w jakiej się odbywa. Warto jednak zawsze spakować płaszcz przeciwdeszczowy, ubrania szybkoschnące, latarkę, apteczkę z bandażami, plastrami i maściami na urazy, kosmetyki np. filtr UV, spray na owady, czapkę z daszkiem, wygodne obuwie i kieszonkowe(!). Nawet jeśli obóz z góry jest opłacony – łącznie z wycieczkami, atrakcjami i posiłkami – nie zapomnij dać dziecku gotówki. Przyda mu się, gdy będzie chciało kupić pamiątki z podróży, które będą mu przypominać te niezwykłe chwile lub w nagłych przypadkach np. gdy się zgubi albo będzie chciało uzupełnić suche zapasy i przekąski na kolejną wycieczkę. Jeśli Twoja pociecha nie jest do końca samodzielna i wyręczasz ją we wszystkich obowiązkach domowych, warto jakiś czas przed wyjazdem, mocniej zaangażować dziecko do prac domowych. Na obozie każdy ma przydzielane określone zadania, z których musi się wywiązać, dlatego, aby pociecha mogła odnaleźć się w nowej rzeczywistości, należy jej w tym praktycznie pomóc.
W ostatnim etapie przychodzi pora na porady. Przypomnij dziecku, co ma zrobić, jeśli poczuje się zagrożone, coś mu się stanie, zgubi się lub zobaczy coś niepokojącego. Po poinformowaniu o tym opiekuna powinno zadzwonić bezpośrednio do Ciebie. Jeśli nie będzie w stanie się dodzwonić, przypomnij mu numery alarmowe, z których wówczas powinno skorzystać. Po spakowaniu apteczki przeanalizujcie zasady pierwszej pomocy i postępowania w razie urazu. Niejednokrotnie jest tak, że zanim opiekun zostanie poinformowany o wypadku, dziecko może zadbać o zabezpieczenie skręconej kostki czy rozciętej rany.
Oprócz przygotowania dziecka koniecznie porozmawiaj z opiekunem kolonii i uzyskaj jego numer telefonu w celu ułatwienia kontaktu. W przypadku, gdy Twoja pociecha ma kłopoty ze zdrowiem lub jest na coś uczulona, koniecznie go o tym powiadom (nawet jeśli wcześniej wypełniłeś przeznaczony do tego formularz). Spytaj, jak dokładnie wygląda plan atrakcji i jak lepiej przygotować dziecko do wyjazdu na obóz. Im więcej uzyskasz informacji, tym lepiej przygotujesz pociechę do podróży i siebie do rozłąki. Świadomość, że dziecko ma zapewnioną dobrą opiekę i ciekawy program zajęć, ułatwi Ci przezwyciężenie rodzicielskich obaw.
Pierwszy obóz dziecka, a tęsknota
A co zrobić w momencie, gdy dziecko dzwoni do Was zrozpaczone, zapłakane i wręcz błaga, aby zabrać je z obozu? Nie panikuj. W takich chwilach musisz zachować opanowanie, gdyż dziecko, wyczuwając Twój niepokój, może zacząć rozpaczać jeszcze bardziej. Oprócz tego musisz ustalić, co jest powodem takiego zachowania. Pierwsze dwa dni obozu mogą być dla dziecka trudne, gdy dopiero adaptuje się do nowej sytuacji. Wysłuchaj cierpliwie dziecka, nie krytykuj i nie okazuj zniecierpliwienia. Następnie porozmawiaj z opiekunem/wychowawcą kolonii i wypytaj o zachowanie Twojej pociechy. Jeśli dziecko w ciągu dnia uczestniczy chętnie w zajęciach, spożywa radośnie posiłki z innymi dziećmi i nawiązuje z nimi relacje, a napady paniki następują wieczorami, świadczy to o tym, że dziecko za Tobą tęskni, ale nie dzieje mu się krzywda. Co wówczas zrobić? Są dwie opcje.
Postaraj się wyciszyć dziecko, powiedzieć, że jego odczucia są normalne i że też tak się czułeś na swoim pierwszym obozie (jeśli jako dziecko faktycznie na pierwszym wyjeździe miałeś podobne etapy adaptacji. Nigdy nie okłamuj dziecka ani nie ubarwiaj swoich opowieści – prawda może wyjść na jaw, a wówczas dziecko straci do Ciebie zaufanie). Wyjaśnij, że kolejny dzień będzie lepszy i że zawsze może zadzwonić w przypływie tęsknoty. Takie zachowanie nauczy dziecko nie rezygnować od razu z podjętych decyzji i działań oraz nauczy je konsekwentności. Jeśli jednak Twoja pociecha ma bardzo delikatną strukturę i jest dzieckiem wysoko wrażliwym, rozważ, czy nie lepiej będzie dołączyć do dziecka na jeden czy dwa dni i pomóc mu w adaptacji. Jeśli nie przyniesie to rezultatów, zawsze możecie wrócić wspólnie i spróbować samodzielnego wyjazdu za jakiś czas. Nie krytykuj jednak pociechy, że nie wytrzymała samodzielnego pobytu na obozie. Pochwal, że chociaż próbowała. Dzięki temu nie będzie miała traumy i niechęci przed kolejnymi wyjazdami, a na dodatek upewni się, że zawsze może na Ciebie liczyć.
Podsumowując, pierwszy obóz może być wstępem do dojrzalszego zachowania, co przyczyni się do wzmocnienia rodzinnych relacji. Wielu rodziców zauważa, że po samodzielnym wyjeździe na obóz kolejne wakacje z dzieckiem wyglądają zupełnie inaczej. Pociecha staje się pewniejsza siebie, potrafi sama zorganizować sobie czas pod okiem rodziców i wykazuje cechy odpowiedzialności np. za swoje pakowanie czy układanie rzeczy. A jeśli podczas obozu wystąpią jakieś problemy, napady paniki czy inne trudności, dziecko nauczy się z nimi radzić, dzięki czemu będzie wyrastać w przeświadczeniu, że z każdego kłopotu jest jakieś wyjście, tylko trzeba je na spokojnie odnaleźć.
Biliografia:
- Praca z dzieckiem wysoko wrażliwym w przedszkolu, Wydawnictwo Forum Media.
- Psychoedukacja Asertywność. Stres. Emocje. Samoocena. Komunikacja interpersonalna. Wydawnictwo Forum Media.
- PORADNIK DLA ORGANIZATORA, KIEROWNIKA I WYCHOWAWCY PLACÓWKI WYPOCZYNKU DZIECI I MŁODZIEŻY ORAZ KIEROWNIKA WYCIECZKI SZKOLNEJ, Przemysław Ziółkowski, Bydgoszcz 2015.
- Jak prawidłowo i bezpiecznie zorganizować wypoczynek dla dzieci i młodzieży, Kuratorium Oświaty w Warszawie.
- Jak kochać dziecko. Internat. Kolonie letnie. Dom Sierot, Janusz Korczak, Warszawa 2013.
