Odbieranie dziecka z przedszkola

Odbieranie dziecka z przedszkola – dlaczego tak stresuje rodziców?

Jako rodzice każdego dnia martwimy się o bezpieczeństwo dziecka, szczególnie w chwilach, gdy nie możemy mieć go na oku. Dotyczy to między innymi powrotów malucha ze szkoły/przedszkola do domu, jeśli powierzamy odbiór innej osobie – starszemu z rodzeństwa czy byłemu partnerowi.

Odbieranie dziecka z przedszkola stresuje rodziców również z wielu innych powodów. Jest to zwykle ten moment dnia, gdy jesteśmy zmęczeni po pracy, a jednocześnie czujemy, że powinniśmy spędzać z pociechą jak najwięcej czasu. Taki wewnętrzny konflikt wywołuje napięcie emocjonalne, ale nie jest rzadkością.

Jednak przyjazd po malucha nie zawsze wiąże się z poczuciem winy. Dla wielu rodziców oznacza też radość na widok postępów w nauce czy relacjach interpersonalnych. W przypadku tak małych dzieci zmiany zwykle widoczne są szybko i gołym okiem, co często wywołuje w rodzicach również rosnące poczucie dumy.

Zasady odbierania dzieci z przedszkola

Odbieranie dziecka z przedszkola jest ważnym momentem dla rodziców i dzieci. Aby zapewnić bezpieczeństwo i wygodę dziecku, a także usprawnić cały proces odbioru przedszkolaków, zarządy przedszkoli wprowadzają zasady oparte na ogólnych regulacjach prawnych. W regulaminach najczęściej wspomina się o:

• ustalonej wcześniej osobie odbierającej dziecko. Przedszkole zwykle wymaga, aby rodzice upoważnili innych członków rodziny lub zaufanych bliskich do odwożenia malucha do domu. Osobom spoza tej listy nie są udzielane żadne informacje na temat dziecka, a przedszkolak nie zostaje im przekazany do przejęcia opieki,
• okazaniu dowodu tożsamości lub dokumentacji potwierdzającej prawa do dziecka. W niektórych przypadkach, szczególnie jeśli rodzic upoważnia nową osobę do odbioru, pracownik przedszkola może wymagać potwierdzenia tożsamości dowodem osobistym, paszportem lub prawem jazdy,
• punkcie odbioru. To szczególnie istotny wątek w regulaminie, gdy dziecko uczęszcza do dużego przedszkola w budynku ze szkołą podstawową, 
• wymeldowaniu maluszka. Osoby odbierające dziecko są zobowiązane do podpisania karty wydania dziecka z przedszkola do domu lub wpisania się na odpowiednią listę z uwzględnieniem daty i godziny odbioru. Taka dokumentacja umożliwia monitorowanie odbiorów, a ponadto zapobiega pomyłkom oraz zaginięciom dzieci,
• komunikacji. W przypadku, gdy rodzic nie może odebrać dziecka osobiście, powinien powiadomić przedszkole o tym z wyprzedzeniem, a także przekazać wszystkie niezbędne informacje dotyczące zastępstwa.

Odbieranie dzieci z przedszkola przez osoby niepełnoletnie

Odbieranie dzieci z przedszkola przez rodzeństwo niepełnoletnie zazwyczaj jest zabronione. Zdarza się jednak, że prawie dorosły brat maluszka kończy lekcje i może w drodze do domu wstąpić po młodszą siostrę. W takiej sytuacji od rodziców wymaga się wcześniejszego przedłożenia pisemnego upoważnienie zawierającego informacje zastępstwie, datę odbioru, godzinę i imię dziecka.

W niektórych przypadkach zarząd przedszkola może wymagać wcześniejszego stawienia się niepełnoletniego w towarzystwie rodzica dziecka, aby potwierdzić, że maluch zostanie wydany we właściwe ręce.

Odbieranie dziecka z przedszkola po rozwodzie

Pracownicy przedszkola mogą wymagać od nas przedstawienia orzeczenia sądowego, które określa, kto ma prawo do opieki nad dzieckiem i kiedy. Taki dokument często określa również, które z rodziców ma obowiązek odbierania maluszka w danym przedziale czasowym. Mimo że może się to wydawać nadgorliwością, placówkom zależy głównie na dobru dziecka i przestrzeganiu odgórnych zaleceń sądu. Warto zatem nie odbierać tego wymogu zbyt osobiście i dostrzec, że taki zapis w regulaminie ma jedynie wspierać uporządkowany tryb przedszkolaka.

Jeśli rozwiedliśmy się z ojcem lub matką dziecka, jednak nie uzyskaliśmy ww. orzeczenia, potrzebne może okazać się pisemne porozumienie między rodzicami. W przypadku niejasnych stosunków i możliwych konfliktów między rodzicami warto zadbać o oddzielne punkty odbioru, aby nie dopuścić do nieporozumień.

Odbiór dziecka z przedszkola – upoważnienie

Niezależnie od tego, kto pojawi się jako zastępstwo rodzica lub opiekuna prawnego, konieczne jest pisemne upoważnienie tej osoby. Jeśli jest taka możliwość, dokument powinni podpisać zarówno matka, jak i ojciec. W przypadku, gdy tylko jeden z rodziców ma pełnię władzy rodzicielskiej, wystarczy jedna parafka.

Takie upoważnienie możemy wystawić na określony czas lub wybraną liczbę dni – wedle potrzeby. Pismo musi być jasne i precyzyjne, a ponadto powinno zawierać wszystkie niezbędne informacje, w tym m.in.:

• najważniejsze dane kontaktowe osoby upoważnionej, przede wszystkim imię i nazwisko, numer telefonu, nr i serię dowodu osobistego,
• imię i nazwisko dziecka,
• dokładną datę i godzinę odbioru.

Ważne jest, aby dokument zgadzał się z wymaganiami przedszkola. Ponadto powinniśmy przedłożyć go jeszcze przed odbiorem dziecka, zamiast wręczać go osobie upoważnionej. W przeciwnym razie pracownik przedszkola mógłby odmówić wydania przedszkolaka.

Samotny powrót przedszkolaka do domu – co mówi o nim prawo?

Polskie prawo nie zawiera konkretnych przepisów dotyczących samodzielnego powrotu dziecka do domu z przedszkola. Jednak zgodnie z kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, rodzice lub opiekunowie są zobowiązani do zapewnienia dziecku odpowiedniej opieki odpowiadającej wiekowi oraz zdrowiu dziecka. 

Podobnie wygląda sytuacja z perspektywy kodeksu drogowego. Pamiętajmy, że „dziecko w wieku do 7 lat może korzystać z drogi tylko pod opieką osoby, która osiągnęła wiek co najmniej 10 lat”. Zatem, jeśli nasza pociecha uczęszcza jeszcze do przedszkola, w tym również zerówki, nie może wracać do domu bez opieki, nawet jeśli ma do przejścia najwyżej dwieście metrów chodnikiem biegnącym wzdłuż głównej ulicy.

Zapraszamy również do przeczytania innego artykułu: Jak rozmawiać z dzieckiem o śmierci?

Lęk separacyjny u dziecka a powrót z przedszkola

Odbieranie dziecka z przedszkola to jednak nie tylko kwestie techniczne. W niektórych przypadkach etap ten może utrudniać bariera psychiczna dziecka, a także lęk separacyjny. Jeśli chcemy, by przedszkolak poczuł się nieco lepiej, powinniśmy:

• stworzyć rutynę. Każdy z nas czuje się bezpieczniej, jeśli trzyma się określonego planu dnia lub działania. W tym dzieci niewiele różnią się od dorosłych, gdy wiedzą, co dokładnie się zdarzy, czują się pewniej i spokojniej,
• przychodzić na czas. Przedłużające się oczekiwanie na rodzica może wzmagać lęk i nerwowość, a także pobudzać wyobraźnie i strach o rodziciela,
• być dostępni. Zadbajmy o to, aby dziecko miało dostęp do nas w każdej chwili, nawet jeśli nie jesteśmy obok niego. Możemy poprosić pracownika przedszkola o kontakt telefoniczny w stresującej dla malucha chwili lub pozostawić obsłudze telefon, z którego dziecko zadzwoni. Oczywiście dziecko powinno wiedzieć, że w każdej chwili może się z nami skontaktować i zostać poinstruowane, jak to zrobić,
• stworzyć rytuał po powrocie do domu. Może to być przygotowanie ulubionej przekąski, wieczór z planszówką lub czytanie książki. Warto zdecydować się też na regularną praktykę uważności, która pomoże wyciszyć dziecko, skupić mu się na pozytywnych emocjach, a także kontrolować te negatywne. Ten temat poruszaliśmy w jednym z naszych poprzednich artykułów: Mindfulness dla dzieci — Co powinieneś wiedzieć o ćwiczeniach uważności,
• emanować pozytywnym podejściem. Bądźmy otwarci i zainteresowani tym, co dziecko robiło w przedszkolu, ale nie naciskajmy, jeśli nie ma ochoty rozmawiać. Uważnie słuchajmy, gdy opowiada wątki dnia, zaprzestając codziennych czynności i pokazując, że dla nas jest ważne to, co opowiada. 

Również sam lęk separacyjny może utrudniać odbieranie dzieci z przedszkola. Jeśli interesuje nas, jak pomóc maleństwu ze strachem przed rozłąką, powinniśmy zapoznać się z artykułem: Lęk separacyjny u dzieci – z czego wynika i jak możesz pomóc? Podkreślono w nim aspekty emocjonalne związane z odbieraniem dziecka z przedszkola i skupiono się na możliwych odczuciach pociechy, z których nie zawsze zdajemy sobie sprawę. Warto pamiętać, że aspekty prawne i zasady regulujące odbiór dziecka z przedszkola to jedno, a poczucie komfortu i bezpieczeństwa pociechy to drugie – niezbędne jest zatem uwzględnienie wszystkich czynników, które zadbają o dobro dziecka.

Bibliografia: 

1. Możliwość odbierania dziecka z przedszkola przez rodzeństwo niepełnoletnie, Wanda Pakulniewicz.
2. Niepełnoletni upoważniony do odbioru dziecka z przedszkola? Kto może odebrać dziecko z przedszkola? 
3. Kto może odebrać dziecko z przedszkola?, LexBridge.
4. Czy niepełnoletni może odebrać dziecko z przedszkola? - GazetaPrawna.pl
5. Czy rodzic może zakazać odbierania dziecka z przedszkola/szkoły osobie wskazanej przez drugiego rodzica?, Katarzyna Stankiewicz, Kancelaria Prawna.