Z psychologicznego punktu widzenia poczucie sprawstwa, to przeświadczenie o własnej skuteczności. To przekonanie o wpływie na bieg wydarzeń, które wyraża się w pewności siebie i poczuciu, że jest się w stanie realizować cele, do których się zmierza.
.
Z psychologicznego punktu widzenia poczucie sprawstwa, to przeświadczenie o własnej skuteczności. To przekonanie o wpływie na bieg wydarzeń, które wyraża się w pewności siebie i poczuciu, że jest się w stanie realizować cele, do których się zmierza.
Z perspektywy rodzica może wydawać się, że „zasady chwalenia” są kolejnym sposobem na to, by maksymalnie utrudnić rodzicielstwo. Przecież chwalimy! Staramy się doceniać nasze dziecko. Dbamy o jego samoocenę i poczucie wartości. Czy naprawdę skrzywdzimy pociechę tym, że powiemy jej, iż ładnie tańczy?
Choć „cosleeping” jest stosunkowo pionierskim terminem, samo spanie z dzieckiem to wcale nie takie nowe zjawisko. Dziś jednak, jako rodzice, podzieliliśmy się na dwa obozy: zwolenników i przeciwników takiego rozwiązania.
Boimy się przez całe swoje życie – od urodzenia, aż do śmierci. I bardzo dobrze! Lęk, choć budzi w nas nieprzyjemne odczucia, przez wieki był nam potrzebny do przeżycia. Ostrzegał przed niebezpieczeństwem i budził czujność instynktów.
Termin „wysoko wrażliwe dziecko” robi w mediach zawrotną karierę. Nasze dziecko nie lubi przebywać w supermarkecie? Drażni go hałas samochodu ciężarowego? A może reaguje histerią na każdą zmianę w rytmie dnia? Od razu zastanawiamy się czy przypadkiem nasza pociecha nie jest wysoko wrażliwa.
Narodziny dziecka są ważnym wydarzeniem w rodzinie – bez względu na to czy jest to pierwsze dziecko, czy szóste. Oczekiwanie na malucha to wyjątkowy czas, podczas którego przygotowujemy się na zmiany.
To nie sam rozwód rodziców, jest traumatycznym doświadczeniem z dzieciństwa, a funkcjonowanie w skłóconej rodzinie i uczestnictwo w konfliktach między małżonkami. Czy zatem możemy powiedzieć, że dziecko nie cierpi w trakcie rozstania rodziców? Absolutnie nie, ale rozumienie sytuacji i zdarzeń w dużym stopniu uzależnione są od wieku dziecka. Mniejsze dzieci, które nie rozumieją relacji pomiędzy dorosłymi, inaczej interpretują rozstanie aniżeli dzieci na przykład w wieku szkolnym. Jeśli myślisz, że starsze potomstwo jest gotowe na ,,poważne rozmowy o życiu’’ i zrozumie absolutnie każde zdanie opisujące zaistniałą sytuację, to koniecznie przeczytaj poniższy tekst. To zupełnie normalne, że nie wiesz, jak powiedzieć dziecku o rozwodzie. Żaden rodzic nie jest gotowy na tak trudną rozmowę, dlatego musisz się do niej odpowiednio przygotować.
